تاثیر ناشتایی و دریافت غذا برسطوح پلاسمایی گرلین زنان دارای اضافه وزن پس از ۸ هفته تمرین هوازی

سابقه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح پلاسمایی گرلین زنان دارای اضافه وزن در دو وضعیت ناشتایی و 4 ساعت پس از دریافت غذا بود. مواد و روش­ها: در این تحقیق نیمه تجربی 24 زن دارای اضافه وزن دانشگاه مازندران ( وزن 35/10±4/77 کیلوگرم، شاخص توده بدن[1]4/0±3/30 کیلوگرم بر متر مربع، نسبت دور کمر به دور لگن 045/0±85/0و درصد چربی 35/3±9/33) به طور تصادفی به 2 گروه کنترل (12نفر) و تجربی (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در برنامه پیاده روی به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هر هفته شرکت کردند. شدت تمرین  65% ضربان قلب ذخیره به مدت 16 دقیقه  در اولین هفته و در انتهای هفته هشتم با شدت 70-80 % ضربان قلب ذخیره به مدت 60 دقیقه انجام شد. پیش و پس از 8 هفته تمرین هوازی غلظت­ گرلین پلاسمایی، نیم رخ لیپیدی در وضعیت ناشتا و پس از 4 ساعت دریافت غذا اندازه­گیری شد. یافته ­ها: سطوح پلاسمایی گرلین ناشتا پس از 8 هفته تمرین هوازی در مقایسه با قبل برنامه تمرین اندکی افزایش یافت که این تغییر معنادار نبود ( 86/0(p=. در حالی که سطوح گرلین 4 ساعت بعد از دریافت غذا پس از 8 هفته تمرین هوازی در مقایسه با قبل از برنامه تمرینی افزایش معناداری  (0001 /0 (p=داشت. وزن، نسبت دور کمر به باسن و درصد چربی آزمودنی ها در گروه تمرین کرده در مقایسه با قبل تمرین کاهش معناداری داشت (0001/0  p=)،. نتیجه ­گیری: نتایج ما بیان می کند تغییرات گرلین در حالت ناشتا مستقل از تغییرات وزن می باشد.